Ruiterstraat
portret van een straat
Wie wonen er nu
Wie woonden er vroeger
Familiegeschiedenissen
Achtergronden

Het is mis

Ruiterstraat 19

Onderstaand verhaal is opgenomen in de bundel “Dus.. mondje dicht!” Bommelse verhalen en anekdotes van Dick van Gameren. Het verhaal besluit met de passage: ‘Op uitdrukkelijk verzoek van de verteller worden in dit verhaal geen namen genoemd’. Inmiddels zijn er weer heel wat jaren voorbij gegaan. Hannie en Marie-Anne van Maren laten nu vol trots weten dat de jongeman in dit verhaal hun vader was. De familie Van Maren woonde in de Ruiterstraat van 1945 tot 1952.

 

Het is mis

Aan trouwplannen was de zoon van een populaire Bommelse middenstander nog niet toe; daarvoor had hij nog niet lang genoeg verkering. Zijn meisje woonde aan ‘d’n overe kant’ van de brug. Op een avond in oktober kreeg hij van haar te horen dat ze zich zorgen maakte over het uitblijven van haar menstruatie. Hierop was hij totaal niet voorbereid en dit nieuws overrompelde hem dan ook volkomen. Hij had er geen idee van wanneer en hoe hij dit thuis moest vertellen en de fietstocht naar huis was voorbij eer hij er erg in had. Hoe zouden zijn ouders op dit onverwachte nieuws reageren?

Toen hij thuis voor de deur stond, wist hij nog steeds niet hoe hij het zou moeten aanpakken. Schuchter en met het zweet in zijn handen opende hij de deur en zag dat er geen klanten meer waren. Zijn vader zat, een sigaar in de mond, aan een tafeltje aandachtig de krant te lezen. De zoon mompelde iets van goedenavond en zijn vader groette hem, zonder uit de krant op te kijken, terug. ‘Eens moet ik het toch zeggen’, dacht de zoon, ‘dus dan nu maar direct’. ‘ Pa’, flapt hij eruit, …. ‘het is mis’!

Met een afwezige, verstrooide blik keek de vader zijn zoon van achter de krant aan. ‘Wa zee’de jongen? Mist ut? Mar de’s toch normaol vur deze tijd van ’t joar. Makt oe eege doar mar gin zurrege over,’ en onbewogen mijmerde hij nog, ‘Merrege is ’t wel weer opgetrokke hur’.

Zoonlief was totaal beduusd en op dat moment volkomen leeg. Beiden zijn toen naar bed gegaan. Pa had met inslapen geen problemen, doch de zoon worstelde nog lang met allerlei donkere en mistige gedachten.

In het voorjaar van 1939 werd hij de trotse vader van een welgeschapen dochter.

 

 

Bronnen
Dick van Gameren. Dus…. mondje dicht! Koninklijke van de Garde bv. Zaltbommel. Zonder jaartal

 

 

Mei 2017